Gülsen Çamlı’nın baba tarafı Ocak 1923 tarihinde Türkiye ve Yunanistan arasında imzalanan mübadele-Zorunlu Göç Anlaşması nedeniyle 1924 yılında Yunanistan’ın  Karaferye (Veria) şehrinden  göç etmiştir. Kendisi 2. Kuşak mübadildir. Babası 16 yaşında Osmanlı ordusunda gönüllü asker olarak Bağdat’a gidiyor. Yedi sene sonunda ruhuna mevlit okunurken geri dönüyor ve mevlit şenliğe dönüyor. Geçen zorlu yıllara bir de mübadele ekleniyor. Aile Karaferye’den  Giresun’a iskan ettiriliyor. Anne ve babası Giresun’da tanışıyorlar. Gülsen Hanım’ın hayatı Tire’de geçiyor. Orada okuyor, evleniyor, çocuk sahibi oluyor. Babası çok arzu ettiği torununu, kızı sayesinde kucağına alıyor. Mübadelenin acı hikâyesini en çok da kayınvalidesinden dinliyor.

Kayınvalidesi, çocukları bu yeni geldikleri topraklara kök salabilsinler diye Yunanistan’da bırakmış oldukları mallarına karşılık verilen hanın başına geçiyor, geçim mücadelesini eline alıyor. Bu yüzden de Tire’de kayınvalidesine ‘’Hancı Fatma Hanım’’ denirmiş.

Gülsen Hanım görüşmemizde bize ailesinin göç ve kendisinin hayat hikâyesini anlatıyor. Tire’nin zaman içinde değişen sosyal ve fiziki yapısı hakkında bilgiler veriyor. Kendisi görüşmemiz sırasında ata topraklarını ziyaret etmekten mutlu olacağını,  Karaferye sevgisinin aileleri tarafından kendisine, sonra çocuklarına ve torunlarına aktarıldığını dile getiriyor. Görüşmemizin ertesi günü  kızıyla beraber ata topraklarını ziyarete gittiler.